سهم من و تو اگر چه از بخت کم است غم نیست که عمر فتنه هم سخت کم است تو قیصر سرزمین شعر و ادبی! برخیز ! برای تو تخت کم است
پناه غربت غمناک دستهائی باش که دردناک ترین ساقه های تنهائی ست ...