۱. ما ایرانی ها اصولا یه خصلت ویژه داریم.
اینکه نه تنها کار نمی کنیم. بلکه دوست داریم یکی دیگه رو
ترغیب کنیم که وارد گود بشه و بعد بهش سنگ بزنیم!
۲. با اینکه ایرانی ها عموما مهمان نواز هستند موافقم
اما به طور کلی ما -خوش استقبال- و -بد بدرقه- ایم!
۳. در فرانسه کسی که می گوید : مردم باید بیشتر کار کنند .
رای می آورد.
در کشور ما دعوا سر این بود که کی چقدر بیشتر از ۵۰ هزار تومن
مفتی در ماه به مردم میده!
۴. در فرانسه طولانی ترین روز سال را جشن می گیرند (لافت دولا سن ژون)
در ایران طولانی ترین شب سال را...
۵. در ایران مردم به فرهنگ اصیل خودشان احترامی نمی گذارند
و بیشتر از فرهنگ های وارداتی استقبال می کنند تا به روز باشند...
در فرانسه باحالترین آدم کسی است که کاملا شبیه اجدادشان باشد!
در ضمن ، مشابه عروسک های ایرانی را در هیچ جای دنیا پیدا نمی کنید!
۶. یادش به خیر آن روزها که «آن» داشتیم!
۷. در یکی از مناطق ایران یه سکه ی باستانی پیدا شده ، روی آن نوشته شده بوده :
مربوط به ۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح!
من آن خاک وفادارم که از من بوی مهر آید...
۱. رازی هست که فقط بودنش را میدانم..
دانستن که هیچ...تو را حین ارتکاب به جرم
با چشمان غیر مسلح دیده ام!
رازی هست
می دانم..
اما نمی دانم چیست
تنها می دانم که
گاهی به دلت نزدیکم...
و گاهی
دلت برای دلم می سوزد و
دستت را که بهشت زیر پایش است
روی صورتم می گذاری و
مادرانه نوازشم می کنی...
۲. شمع می بینم که اشکش می رود بر روی زرد ...
۳. هر وقت که می آیم کمی مثل بقیه باشم
درست تصویر آن شب می آید جلوی چشمان یک سال پیشم...
( که انگار جوانتر و شاداب تر بوده ...)
آن شب که حمید به اقتضای همیشه نمی توانست
گریه نکند وقتی قرار است ...!
انگار او چند ساعت قبل از من می دید که چه اتفاقی قرار است
برایم بیافتد...
و یا وحید که مثل همیشه برای سرزنش چشمانش
و صدای بغض آلودش مدام از این طرف به آن طرف می رود!
نه...نترس!
نیامده ام دوباره دیوار صوتی ات را بشکنم!
اما فرق من این است...که مثل خیلی های شما
سرم به آخور بند نیست!
درسم که تمام شود یک دقیقه هم نمی مانم در
کشور آرزوهای شما...
من از همان روز اول هم شبیه هیچ کدامتان نبودم!
جز همان چندتایی که هم گریه بودیم وقتی
حرف از پلاک و چفیه به میان می آمد...
و خنده هایمان به دست و پا زدن هایتان برای زندگی
تمامی نداشت...
من از تمام گذشته ام پشیمانم!
این یکسال و نیم که تنهای تنها...در کشور آرزوهای شما
اما جدا از های و هوی مریض شما
گوشه گیر از تمام خنده های دست جمعی تان
در اتاقم نشسته بودم ، دلم گرم بود به خیلی چیزها...
من از تمام گذشته ام پشیمانم!
اگر یک روز به گذشته برگردم دیگر حتی یک روز هم
وقتم را تلف نمی کنم...
شما را به خودتان و بت هایتان و بت پرستی هایتان
رها می کنم و ...
و خودم می مانم و بت ام...!
۴. بوی مشک ختن از باد صبا می آید
این چه بادی است
کز آن بوی شما می آید!
