َArefeh
یکشنبه 6 خردادماه سال 1386 ساعت 11:21 ب.ظ
hese badi daram ke commente tashakori bogzaram ke hads mizanam khanande ash bitafavot migozarad vali ...نمی دانید با حالی که دارم ..وقتی بعداز ظهر امروز بعد از دوسال این قطعه آهنگ را آرزو می کنم ..ممنونم..
هولله. فکر کنم به من ارتباطی پیدا نکنه، اما نوشتهی "س(سادات)" بخشی از یک غزل رو در ذهن تداعی کرد: .......................................... ما قرار ِ خویش را در بیقراری یافتیم موج ِ دریا طالب ِ آرامش ِ مرداب نیست
ماسوا را -چون وجود ِ خود- ز خاطر بردهاند سدّ ِ راه ِ اهل ِ معنا، عالم ِ اسباب نیست
قصّهی فرزانگی را از من ِ بیدل مپرس در کتاب ِ عاشقیها، حرفی از این باب نیست
ژاله، بیجا اشک ِ خود را بر رخ ِ ما میکشد گوهر ِ نایاب ِ او در چشم ِ ما کمیاب نیست
یاد ِ رویش لحظهای از خاطرم بیرون نرفت ذرّه غافل از خیال ِ مهر ِ عالمتاب نیست
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
گل سنگم............
ممنون!
در خاطره، فاصله ای نیست؛
و تنها در فراموشی خلیجی است که نه آوای تو قادر به گذر از آن است و نه نگاه تو...
میشه این آهنگی که رو وبلاگتون گذاشتین آدرس بدین تا دانلودش کنم و منم داشته باشمش؟
من هم می خواستم حضورمو در صحنه اعلام کنم :دی
تو که حضورت همیشه هست!
:دی
طعم پرتقالی تو را جرعه جرعه سر می کشم... :دی
اشتباه نکن
آب سیب...
از اون سبزا
http://www.shamduni.com/golesang_satar.mid
hese badi daram ke commente tashakori bogzaram ke hads mizanam khanande ash bitafavot migozarad vali ...نمی دانید با حالی که دارم ..وقتی بعداز ظهر امروز بعد از دوسال این قطعه آهنگ را آرزو می کنم ..ممنونم..
البته من گل سنگ را نمی گویم ..همین بهشت من مختاباد ..همین که دارد می خواند :شکایت برم از نو پیش خدا ..
به عارفه :
میدونستم...
اما از لحن نوشتنت ...
بگذریم اصلا حوصله این جور حرفا را ندارم...
ننویس این ها را داداش صدرا...ننویس....خراب می شویم....له میشیم...ننویس!
سلام.
تا الان فکر می کدرم آدم چیزی رو مینویسه که بهش اطمینان
داره..
اما حالا فهمیدم اینجوری نیست...چون شما بالای بلاگتون
نوشتین: الا بذکر الله تطمئن القلوب...اما خودتون از همه
آشفته ترین!
شکر!
دایی محمد..الا بذکر الله تطمئن القلوب...همین!
بازم شکر...!
التماس دعا
یا علی
هولله.
فکر کنم به من ارتباطی پیدا نکنه، اما نوشتهی "س(سادات)" بخشی از یک غزل رو در ذهن تداعی کرد:
..........................................
ما قرار ِ خویش را در بیقراری یافتیم
موج ِ دریا طالب ِ آرامش ِ مرداب نیست
ماسوا را -چون وجود ِ خود- ز خاطر بردهاند
سدّ ِ راه ِ اهل ِ معنا، عالم ِ اسباب نیست
قصّهی فرزانگی را از من ِ بیدل مپرس
در کتاب ِ عاشقیها، حرفی از این باب نیست
ژاله، بیجا اشک ِ خود را بر رخ ِ ما میکشد
گوهر ِ نایاب ِ او در چشم ِ ما کمیاب نیست
یاد ِ رویش لحظهای از خاطرم بیرون نرفت
ذرّه غافل از خیال ِ مهر ِ عالمتاب نیست