آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب

کشته ی غمزه ی خود را به نماز آمده ای!...




به نور اعتماد کن که حدیث عاشقی از نور شروع می شود
چشم های عاشقان همیشه نگران است
مگر نگران را خیره معنی نکرده اند؟

باید تحمل داشته باشی...باید بال های فرشتگان
شب که میشود
لطیف و آگاه
 صورتت را نوازش کند و فقط نگران باشی!

-----

پ.ن : «عمران» را دوست داشتم...اما همین یک شعر را تنها
از او به یادگار دارم که از روز رفتن هر روز زمزمه اش می کنم!

مادرم روی سرم قرآن گرفت
آیه ها در پیش چشمم جان گرفت
ابرها از چار سو گرد آمدند
رفتم و پشت سرم باران گرفت!

نظرات 2 + ارسال نظر
مبین جمعه 19 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 11:12 ق.ظ

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ

خداوند نور آسمانها و زمین است‏؛ مثل نور خداوند همانند چراغدانى است که در آن چراغى [پر فروغ‏] باشد، آن چراغ در حبابى قرار گیرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان‏، این چراغ با روغنى افروخته مى‏شود که از درخت پربرکت زیتونى گرفته شده که نه شرقى است و نه غربى‏؛ [روغنش آنچنان صاف و خالص است که‏] نزدیک است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود؛ نورى است بر فراز نورى‏؛ و خدا هر کس را بخواهد به نور خود هدایت مى‏کند، و خداوند به هر چیزى داناست‏.

۳۵نور

Enkratic جمعه 19 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 02:52 ب.ظ

عمران صلاحی اگر منظورت است بایستی به عرض برسانم که محتملا شعرهای بیشتری می دانی دادا ..
آن را یادت هست که : " زیبایی تو به چاپ دوم برسد " ؟!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد