زخم تن است و شاید بهتر شود دوباره
یاران! چه چاره سازم با روح پاره پاره؟
با آن غرور رعنا! ،
یارب عنایتی، تا
نومید بر نگردد ـ این بار ـ دست چاره!
روح مرا تکان داد پیراهن تو در باد
ماهت به سجده افتاد!
در این شب بهاره
در حیرتم چه رازی است
در پشت این غم تو
ترکیب دلنوازی است:
ماه و شب و ستاره
چشمان بی گناهت،
گاهی زلال مهتاب
آیینه نگاهت،
گاهی پر از غباره!
...
سلام. وبلاگ زیبایی دارید.
موفق باشید.
هر که دلارام دید
از برش آرام رفت
هیچ ندارد قرار
هر که در این دام رفت
شاد باشی
شما نیز مدتی قبل..
یاد باد آن که به اصلاح شما می شد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود
جرم نکرده رو تلافی کردن هم صیغه ی با مزه ایه!
به هر صورت...اینقدر از این دست چیزها زیاد دیده ام
چیزهایی که هرگز نفهمیدم که تقصیر من در کجایش بود.
اما بالاخره باید بعضی انتقام می گرفتند.
اما هنوز هم نفهمیدم انتقام چه چیزی را !
الرحیل وشیک
سلام. دلسخته گفت: من اول روز دانستم که این عهد که با من می کنی محکم نباشد .. که دانسته ام که هرگز سازگاری پری را با بنی آدم نباشد ... دل شکسته گفت: غفلت خویش را به حساب خوبی ما ننویس! برو واعظ سزای تو همین است ... یا علی
وبلاگ با شکوهی درست کردید
اما چرا سیاه و سفید
به خاطره سیاه سفید بودنشه :دی
سلام دوست عزیز .... وبلاگ جالبی داری ... از همه جالب تر برای من این بود که اسمش دلارام بود...
خوشحال می شم به من سری بزنی... تو بلاگم شعر هر که دلارام دید را دارم... موفق باشید و سر خوش...
آسمان، این شبها که میرسد، عجیب بیقراری میکند و زمین، داغ دلش تازه میشود و زخم شرمش، سر باز میکند . ملکوتیان حق دارند سر بر دیوار عرش بگذارند و هایهای گریه کنند. و تنها خداست که میتواند، تسلای دل علی باشد. ماه حق دارد که گوشه اختفا را بر گریه اختیار کند و ستارگان چه کنند، اگر سر بر شانه یکدیگر نگذارند و مصیبت را زبان نگیرند.
ایام شهادت حضرت زهرا’ (سلام الله علیها)تسلیت باد.